In een paar jaar tijd groeide ik van larve tot parel van de zee. Eenmaal volwassen filterde ik zo'n

200 liter water per dag en bood mijn schelp een veilig thuis aan veel onderwaterbewoners.

​

Verscholen tussen het wier en de rotsen lijk ik maar een grauwe steen. Maar van binnen ben ik zijdeschat

en zit ik boordevol vitaminen, zink en magnesium. Men vind mij zalig. Ik ben symbool van verlangen.

Een geluksmoment naast een fris glas wijn. Ik heb nog één laatste wens voor je mij naar binnen slurpt: 

dat mijn schelp niet bij het restafval belandt, maar nog veel langer een parel kan zijn.

​